Vekkarklokka på 0430!! Avrårde kl 0507. Aust-nordaust , perfekt for å segla til st Kilda. Me gjekk først for motor gjennom Drover channel,

der hadde me selskap av 4-5 delfinar! Dei fylgde oss ein liten time ut mot havet! Vel ute heiste me segl og segla heile vegen i eit strekk. 

Etter nokon timar letta skodda og me skimtar Hirta til venstre og Boreray til høgre, som til saman med Soay utgjer St kilda.Ankra opp i Village bay på Hirta etter 12 timars tur.Stein ruinane som står att her skildrar eit samfunn som fortel om kunnskap og mykje hardt arbeid. Uverkeleg og faktisk vera her.Følelsen og stemninga her er vanskeleg å skildra, berre sauene att av dei som har levd her i 5000 år. Ein eigen rase som berre finnst her.150 fastbuande her på det meste, dei siste som budde her blei tvangsflytta til fastlandet i 1930-åra.Her kan me sjå  byen og alle inngjerdingane for grønnsaker og korndyrking. Og alle steinhaugane i fjellsidene er steinhus som vart nytta til lager for alt som skulle lagrast. Det er over 1000 slike lager over heile øya!

Flott solnedgang i vest- og magisk regnboge i aust! Jammen lever St Kilda opp til forventningane våre!

Etter ei «voggande» natt våkna me til strålande sol og 150 turistar som vart sett i land frå ein cruicebåt. Det blei heller folksomt på land!! Me var glade for att me hadde vore i land i går. Pga ver og vind måtte me venda nasen mot Hebridane att. Først ein runde rundt Boreray . Lufta var full av suler!

Fasinerande fuglaliv her.

Tenkjer med respekt på dei som har levd her og hausta egg og fuglar frå desse ugjestmilde steinane i havet.

Smørseglas attende til Sound of Harris i sol og velstand 🙂   Men så sleppte dei vind ut av ein sekk. Det blei mellom 12 og 16 m/s og regn og bøljer . Bøljer og vind midt i mot- straumen med- det gjev heller humpete reis… Eine vind-instrumentet slo seg laus og svinga faretruande att og fram oppi mastetoppen- me frykta det ville sopa med seg alt som er oppi der… Men etter 5 timar kom me oss inn i ei havn og sleppte anker.

Ny dag og hovedoppgåva i dag er å freista fiksa opp i toppen av masta… på med selar..Ikkje noko tull med knutane no!Bøljer innpå her og vindkast på 12-13 m/s. Heller ubekvemt å heisa Eilev opp i masta!

Men opp kom han og mellom flagene, kor han måtte klamra seg fast , fekk han alt på plass.

Måtte kvila litt , bestemte oss for att vinden hadde løya litt og gjekk til Stornoway. Blei samme føret som i går- opp og ned i bøljene og sakte fart. Men fram kom me til slutt.